Η εύκολη λύση φαίνεται απλή. Είναι αυτό που μας έμαθαν και μας έχουν δείξει. Η επιτυχία όπως την έχουν διηγηθεί, η ομορφιά όπως την έχουν απεικονίσει. Η εύκολη λύση δεν έχει ασαφή βήματα. Κάνεις αυτό και γίνεται το άλλο. Είναι η απόφαση να πάρεις το γνωστό, γνώριμο μονοπάτι. Η εύκολη λύση είναι να κάνεις αυτό που έκαναν και άλλοι. Να μπεις στο κουτάκι που σου έδειξαν, να τρέξεις στα μέρη που σου είπαν.
H εύκολη λύση είναι να γίνουμε πριγκίπισσες, νύφες, αιθέριες. Αντίζηλες. Καλές και κακές.
Είναι αυτό που άκουγα μικρή ‘’ θα πηγαίνεις 8 ώρες και μετά θα κάνεις τη ζωή σου και κάθε μήνα θα τρέχει μισθός’’ το επαγγελματικό πλάνο της γενιάς μου. Λες και η υπόλοιπη ζωή μπορεί να αναγεννηθεί στις υπόλοιπες ώρες. Η παράλογη παραδοχή πως όλα στη ζωή σου ανήκουν. Η πίστη πως για κάποιο λόγο, είσαι ανώτερος, ανώτερη από όλους. Η εύκολη λύση είναι να μένεις με κάποιον ή με κάποια ενώ δεν ξέρεις γιατί, με φίλους που δεν σε γνωρίζουν. Είναι να σπουδάζεις αυτό που ζήτησαν οι γονείς σου και να μένεις εκεί που θέλησαν. Η εύκολη λύση πολλές φορές συνοδεύεται από ντροπή. Πολλές φορές φαίνεται ανέξοδη, ξεκούραστη. Την παίρνουμε γιατί πιστεύουμε πως εμείς είμαστε πιο έξυπνοι. Δεν θα μας καταλάβει κανείς.
Ξέρω πολύ καλά από εύκολες λύσεις - έχω πάρει και εγώ μπόλικες από αυτές.Έχω πάρει από τις μεγάλες - τις επαγγελματικές - θεωρώντας ηλιθιωδώς πως εγώ είμαι πιο έξυπνη από τους άλλους. Παίρνω από τις μεσαίες, όταν μια δουλεια με ζορίζει και αντί να της δώσω χρόνο, λίγη επιμονή, καλύτερες ερωτήσεις. Tην έχω ολοκληρώσει διαλέγοντας τα εύκολα και κάθε φορά το μετανιώνω. Παίρνω ενίοτε τις μικρούλικες εύκολες λύσεις - να κάτσω λίγο ακόμα να σκρολάρω στα social media αντί να δω εκείνο που πραγματικά με αγχώνει, να μιλήσω απότομα σε κάποιον που αγαπώ αντί να πάρω μια ανάσα και να δω τι με ζορίζει.
Στην εύκολη λύση, δεν μετράμε τις συνέπειες γιατί κάνουμε πως δεν υπάρχουν. Καθώς χουχουλιάζουμε στη ζεστασιά της πιστεύουμε πως τίποτα κακό δεν θα συμβεί. Ακόμα και αν χάσουμε τη φωνή μας, πληγώσουμε άλλους ανθρώπους, ξεχάσουμε αυτό που είμαστε. Εκείνη τη στιγμή πιστεύουμε πως όλα είναι καλά.
Γιατί όταν δεν παίρνεις την εύκολη λύση, οφείλεις να αναλάβεις τον εαυτό σου. Δεν ακολουθείς οδηγίες και συνταγές. Κάνεις αυτό που θέλεις, αυτό που βαθιά ποθείς. Αυτό που σου είπαν πως δεν θα πουλήσει, αυτό που κατά βάθος πιστεύεις πως θα σε κάνει να φαίνεσαι γραφική (ο δικός μου φόβος), αυτό που σε τρομάζει. Γιατί;
Γιατί έτσι δεν θα ΄σαι πιο έξυπνη από τους άλλους. Γιατί κανείς δεν θα μπορεί να σου υποσχεθεί πως όλα θα πάνε καλά, αν και πια όλοι ξέρουμε πως αυτό είναι ψέμα. Δεν υπάρχει τέτοια υπόσχεση. Σε φοβίζει γιατι οταν δεν διαλέγεις την εύκολη λύση, αναλαμβάνεις τις ευθυνες σου.
Όμως πάντα θα σκέφτομαι πως είμαστε απόλυτα ικανοί να γίνουμε εξαιρετικά καλοί σε κάτι που απεχθανόμαστε, γιατί πολύ απλά το κάνουμε κάθε μέρα. Τι θα γινόταν αν κάναμε κάθε μέρα κάτι που μας άρεσε πραγματικά πολύ;
Η δύσκολη λύση είναι άγνωστη. Έρχεται μονάχα σαν απάντηση, χωρίς πλάνο, χωρίς οδηγίες χρήσης. Είναι μια τόσο δα βεβαιότητα που μας ζητά να την ακούσουμε.
Ξέρω καλά πως είναι να μην παίρνεις την εύκολη λύση. Είμαστε εδώ μαζί, εξαιτίας τους. Όταν παίρνεις αυτό το δρόμο χρειάζεται να γίνεις επινοητικός, να επιμείνεις, να επαναλάβεις ξανά και να θεωρείς κάθε μέρα πως κανένας δεν σου χρωστά τίποτα.
Το 2021 κάλεσα ανθρώπους για να σας μιλήσουν πώς εκείνοι αποφάσισαν να μην πάρουν την εύκολη λύση. Πώς σήμερα δουλεύουν, κάνοντας κάτι δικό τους, κάτι που αγαπούν. Ήθελα να τους γνωρίσετε γιατί ήθελα να δείτε πως υπάρχει και άλλος δρόμος. Ακόμα και όταν πιστεύεις πως δεν έχεις πρόσβαση, χρήματα, ομορφιά, χρόνο. Όταν η εύκολη λύση σε έχει καταπιεί και δεν ξέρεις ποιος, ποια είσαι, υπάρχει ο τρόπος να αναλάβεις τον εαυτό σου και σιγά σιγά, να φτάσεις κάπου.
Κάνουμε κάτι που αγαπάμε όχι γιατί αυτό είναι η εύκολη λύση. Απλά γιατί στα δύσκολα, έχουμε τουλάχιστον αυτό να καταφύγουμε και καθώς το εξασκούμε, η ζωή μας αποκτά (κάποιο) νόημα.
Η Κατερίνα Ψωμά, η Ιάνθη Μιχαλάκη και η Μαρία Αλαφούζου από το Kora, η Καλομοίρα Παπαγεωργίου από τα Prigipo, η Μαρία Κατσώνη από τα Karavan, o Αλέξανδρος Διακοσάββας απο τη Lifo, o Κωνσταντίνος Μουστάκας από τη Loreal, ο Δημήτρης Κοπαράνης και ο Μάκης Παπασημακόπουλος έφτιαξαν κάτι όταν δεν πήραν την εύκολη λύση. Οι ιστορίες τους συναντιούνται εκεί. Ελπίζω να σας έδωσε την έμπνευση που ψάχνατε, τον τρόπο να σκεφτείτε διαφορετικά. Αυτός ήταν και ο στόχος μου.
Μπορεί να γίνει διαφορετικά. Μπορείς να μην πάρεις την εύκολη λύση.
Αυτά είναι τα χρόνια που μου φαίνεται πως ζούμε τις συνέπειες πολλών εύκολων λύσεων μαζί. Εύχομαι το 2022 να βρείτε το κουράγιο να μην πάρετε την εύκολη λύση, και όσοι από εσάς δεν την πήρατε θέλω να συνεχίσετε. Ελέγξτε τις προθέσεις, γιατί το κάνετε, δείτε τι αλλάζει, ακούστε την εποχή. Καθώς διώχνουμε την εύκολη λύση, είναι αναπόφευκτο να νιώσουμε άβολα. Είναι θεμιτό, είναι το απαραίτητο βήμα. Ας το νιώσουμε παρέα.
Ο καλεσμένος την επόμενη Κυριακή 9 Ιανουαρίου, ο πρώτος του 2022, ξέρει καλά τι σημαίνει αυτό. Ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος γράφει. Τα τραγούδια που έχουν σημαδέψει τη γενιά του και τη δική του ζωή, τις ιστορίες του και τις ιστορίες άλλων. Είναι ευφυέστατος, υπέροχη παρέα, με τρομερή αίσθηση του χιούμορ και μια τρυφερή μελαγχολία, σχεδόν ανεπαίσθητη, που την καταλαβαίνεις καθώς περνάς λίγο χρόνο μαζί του. Διαβάζει μανιωδώς, λατρεύει τις ιστορίες και είναι πιστός φίλος. Είχα την τύχη να δουλέψω μαζί με αυτόν, τη Νατάσσα Μποφίλιου και τον Θέμη Καραμουρατίδη όταν ήμουν στην ομάδα που λάνσαρε το άλμπουμ ‘’Βαβέλ’’. Είμαι ευγνώμων γιατί η γενναιοδωρία και η εμπιστοσύνη τους, μου επέτρεψαν να κάνω πράγματα στη δουλειά μου που άλλοι δεν θα τολμούσαν ποτέ.
Ας νιώσουμε μαζί, πάρα πολύ άβολα. Καλό 2022.
Comments